L’Eixample

L’Eixample is een Catalaans woord en betekend “uitbreiding”. Deze wijk is in 1859 ontworpen door de architect Ildefons Cerda. Barcelona werd met haar oude stadsmuren te vol en zodoende zijn de muren weggehaald en zo werd de nieuwe stadswijk L’Eixample gebouwd. L’Eixample verbond alle omliggende wijken met het oude stadscentrum. Zo is de wijk Gràcia nu geen apart dorp meer, maar behoord deze nu bij het geheel sinds de aanleg van L’Eixample. De huizenblokken worden “manzana’s”genoemd en zijn alle 110 bij 110 meter. Op de plattegrond gezien heeft de wijk perfect liggende huizenblokken zoals ook veel in Amerika te zien is. De bedoeling was vooral om veel licht en ruimte te creëren. Deze wijk kent de meeste modernistische architectuur en is er veel terug te zien met de vroegere status van de mensen die van adel waren. De hoeken van de “blokken” zijn afgesneden en dat is gedaan om veel ruimte te creëren wat een belangrijk doel was. Maar ook had Ildefons Cerda dit gedaan omdat er in het oude centrum erg smalle kruispunten waren en wanneer iemand met paard en wagen of auto ergens stil ging staan kreeg je snel een soort van file. Met de afgesneden hoeken op de kruispunten in L’Eixample kon men dan hier parkeren en kon de rest gewoon eromheen rijden. Nu zijn ze in gebruik genomen als parkeerplaats.

L’Eixample is in twee helften verdeeld door de Passeig de Gràcia; esquerra (links) en dreta (rechts). In L’Eixample zijn vele modernistische gebouwen te zien en staan er veel opgeknapte gebouwen van Gaudi zoals Casa milà en Casa Batlló, maar ook prachtig werk van bijvoorbeeld LLuis Dominech i Montaner.

Het was de bedoeling dat deze wijk voor iedereen bewoonbaar kon zijn en zo zijn er hele chique, bewerkte en detail volle panden, maar ook zijn er gevels met een wat simpelere uitstraling welke goedkoper zijn qua appartementenhuur.

Hieronder kun je er van alles over lezen.